Pored pravoslavnih, koji su u Nadalju uvek bili najbrojniji, bilo je i pripadnika drugih veroispovesti. Na primer, 1892. godine, u selu je ukupno bilo 2330 stanovnika: Srba 2083, Mađara 122, Nemaca 111, ostalih 14 – uglavnom Jevreja. Po veroispovesti su bili: pravoslavni, nazareni, rimokatolici, kalvinisti, luterani i mojsijevci. Nacionalna i verska pripadnost se nije poklapala. Na primer, među Srbima je bilo pravoslavnih i nazarena, među Mađarima rimokatolika, kalvinista i nazarena, među Nemcima luterana i nazarena, a među nazarenima pripadnika svih nacionalnosti osim Jevreja. Rimokatolici su tada pripadali parohiji u Čurugu, kalvinisti u Tisakalmanfalvi (Budisavi), luterani u Kaću. Jevreji su pripadali mojsijevačkoj zajednici u Feldvarcu (Bačkom Gradištu).
Već prve godine po osnivanju sela spominje se krčmar Lorenc, koji je bio Mađar, rimokatolik. Godine 1805. bilo je u Nadalju nekoliko rimokatolika. Do te godine svi rimokatolici u Šajkaškom bataljonu pripadali su svojoj parohiji u Titelu. Iste godine uspostavljena je njihova samostalna parohija i u Žablju, a kasnije i u Čurugu. Rimokatolici iz Nadalja su prvo pripadali žabaljskoj, a kasnije čuruškoj parohiji.
Pre nego što su podigli svoju crkvu u Nadalju, rimokatolički gradištanski paroh je podneo molbu 1930. godine da se dozvoli sakupljanje priloga radi podizanja rimokatoličke crkve u Nadalju. U molbi banu Dunavske banovine, pored ostalog, navedeno je i ovo: „Ruski boljševici, komunisti, ruše crkve. A siromašni katolici u Nadalju, koji nisu komunisti, nameravaju sagraditi crkvu gde bi dobili od Boga snagu i blagoslov za dalje nošenje svog siromaštva”. Sreski načelnik nije preporučio pozitivno rešenje ove molbe, a sakupljači priloga Janoš i Ferenc Šimonji, Janoš Lukač i Janoš Šereš bili su uhapšeni i sprovedeni u Novi Sad. Iz dokumenata se ne vidi zašto su bili hapšeni i koliko su zadržani u pritvoru. Verovatno su sakupljali priloge pre no što su dobili dozvolu, što je izazvalo podozrenje vlasti s obzirom na tadašnji stav prema Mađarima, koji pri agrarnoj reformi nisu dobili zemlju, iako se radilo o sirotinji. Međutim, dozvola je uskoro usledila, jer je 1934. godine podignuta sadašnja katolička crkva u Nadalju, a gradištanski paroh je opsluživao i ovu crkvu. Prema Šematizmu Katoličke biskupije od 1942, u Nadalju je tada bilo: rimokatolika 280, pravoslavnih 2470, luterana 70, kalvinista 10, nazarena 30, mojsijevaca 12 i bez verske pripadnosti 45.
Ne zna se kada je podignuta luteranska (evangelistička) bogomolja u Nadalju, ali je posle iseljavanja Nemaca iz sela 1945. godine, ova zgrada srušena, a na tom mestu je podignuta stambena zgrada u ulici Petra Drapšina.
(Izvor: dr Lazar Rakić, Nadalj (do 1945. godine), Matica srpska, Novi Sad 1988, str.286-287)
